marți, 19 februarie 2013

     Te-am ascuns in umbra inimii mele si nu am lasat lumea sa ajunga la tine. Ti-am faurit un alt univers complet ca sa nu ai cum sa-ti motivezi plecarea. Nu te-am lasat sa mori insetat in zilele toride de vara, ti-am dat sa sorbi din iubirea mea. Nu ti-am lasat sufletul tanjind dupa mancare, te-am lasat sa musti cu patos din sufletul meu. Vroiai sa dansezi, iti faceam loc intr-un colt si zgariam cu unghia vinilinurile vechi pana cand sunete perfecte iti mangaiau timpanul. Iti doreai sa citesti, scrijeleam pe peretii negri ai trupului meu cuvinte dulci amestecate cu amaraciunea cafelei de langa ele. Visai sa zbori, imi rupeam fara sa stau pe ganduri aripile si le lipeam sufletului tau. Te-as fi pastrat mereu in umbra inimii mele si as fi rupt bucati din mine ca sa te pot intregi, as fi mers dupa nori si as fi implorat ingeri sa imi dea bucati din ei ca sa te intregesc si daca nu mi-ar fi dat as fi rupt bucati din ei si te-as fi reconstruit, daca ai fi ramas in umbra inimii mele.